تلفیق روش های تصمیم گیری چند معیاره مکانی (smcdm) با سیستم های اطلاعات جغرافیایی(gis) در مکان یابی پروژه های تغذیه مصنوعی (مطالعه موردی : دشت شبستر )

افزایش بی رویه جمعیت به همراه بالا رفتن استاندارد های معیشتی و همچنین توسعه کشاورزی و صنعت همه از پارامترهایی هستند که باعث کاهش منابع آب زیرزمینی در چند سال اخیر شده اند. دشت شبستر نیز یکی از مکانهای متعددی می باشد که معضل کاهش سطح آب سفره های زیرزمینی به حد بحرانی خود رسیده است. لیکن اجرای طرح تغذیه مصنوعی در جهت مقابله با کاهش بیش از حد افتادگی سطح آب زیرزمینی و همچنین احیای آبخوان های زیرزمینی در دشت مزبور از اقدامات ضروری می باشد. در این تحقیق از نقشه های اطلاعاتی جغرافیایی برای تعیین مکان های بهینه در جهت اجرای طرح تغذیه arc مصنوعی کمک گرفته شد به صورتی که نقشه های مذکور در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی نسبت به اهمیت هر کدام از (smcdm) با استفاده از فناوری تصمیم گیری چند معیاره مکانی gis نقشه های جغرافیایی در طرح تغذیه مصنوعی با استفاده از روش بردار ویژه وزن دهی شده و سپس تلاقی یافتند. در نهایت پس از پهنه بندی محدوده دشت از نظر رتبه بندی در جهت اجرای طرح، مجموعاً 28 کیلومترمربع از مساحت دشت به عنوان مکان های بهینه انتخاب شدند.